Raptem kilka dni temu obchodziliśmy aż 77 rocznicę Powstania Warszawskiego. Jak wiemy z historii Polski, była to wówczas największa akcja zbrojna podziemia w Europie okupowanej przez Niemców. Poprzez decyzję Dowódcy AK gen. Komorowskiego Tadeusza, rozpoczęła się 01.08.1944r. Podczas kolejnych 63 dni działacze niepodległościowi toczyli bitwę, której to celem była Polska niezależna, wolna od niemieckich działań wojennych i sowieckiej przewagi. Według obliczeń, mniej więcej 16 tysięcy ludzi zostało pozbawionych życia w trakcie walki o stolicę, natomiast rannych było 25 tysięcy osób, wśród nich ponad sześć tysięcy ciężko rannych. Na dodatek, około 30 procent osób, które w okresie Powstania Warszawskiego straciły życie, to ofiary egzekucji przeprowadzanych poprzez niemieckie formacje policyjne a także wojskowe. Niewątpliwie największe rozszerzenie rzezi na ludziach miało miejsce w okresie pierwszych 2 tygodni sierpnia 1944 - kiedy obowiązywał rozkaz Hitlera dotyczący ludobójstwa w Warszawie.

Jednakże, mimo wielkiego poświęcenia a także zdumiewającego bohaterstwa żołnierzy AK, a także zwykłych osób cywilnych - Powstanie nie powiodło się. Pomimo tego, bezspornie powinno się dbać o pamięć a także odwagę ludzi angażujących się w walkach i oddać im zwyczajny szacunek, bo przecież toczyli bój o wolność i godność człowieka. Wobec tego warto nie tylko w ten jedyny dzień w trakcie całego roku, ale również co pewien czas zatrzymać się na moment w tym codziennym pędzie i przyjrzeć się temu, ile wyrzeczeń i poświęceń musieli znosić ludzie w tamtych trudnych czasach i w jak honorowy sposób udowadniali swoją chęć jednoczenia się, odwagę, determinację oraz heroizm. Aktualnie łatwo jest tak po prostu oceniać tamtych ludzi, tylko nie zapominajmy o tym, że żyli oni w znacznie innych czasach niż my. Warto również zaznajomić się dobrze z historią Powstania Warszawskiego, po to by poznać więcej szczegółów, które też są istotne i potrafią zmienić nasze myślenie zasadniczo diametralnie. Pokażmy swoją empatię oraz respekt.